بررسی وضعیت آموزش شهروندی به کودکان پیش دبستانی در مهدکودک‎های مناطق 3، 6 و 16شهر تهران (از منظر مربیان )

شهروندی به معنای برخورداری از حقوق و تکالیف در قبال دولت و جامعه ازمفاهیم جدیدی است که دولتهای مدرن درصدد تحقق کامل آن در جوامع خود هستند. برای دست‎یافتن به شهروندانی مسئول و مکلف نیاز به آموزش های شهروندی در همه مقاطع زندگی مخصوصا کودکی می‎باشد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت آموزش شهروندی در مقطع پیش از دبستان در تهران است و با پرسش از مربیان پیش دبستان کوشیدیم تا به این هدف دست یابیم. جامعه آماری این تحقیق مربیان 830 مهدکودک خصوصی سطح شهر تهران بود که با نمونه گیری تصادفی 3 منطقه از مناطق 22گانه شهر تهران انتخاب شدند (مناطق 3،6و16) و با پرسش از110 مربی پیش دبستان پرسشنامه تکمیل گردید. مولفه های شهروندی بدست آمده از نظریه تورنی و دیگر نظرات به عنوان چهارچوب نظری استفاده و مولفه های هویت دینی و ملی، آزادی بیان و عقیده، مشارکت فعال و مسئولیت پذیری ، تبعیت از قانون کلاس و جامعه، و احترام به دیگران و محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج بدست آمده از این تحقیق بین نگرش مربیان درباره مقوله شهروندی و آموزش شهروندی در کلاس باضریب همبستگی 582/0 در حد بالا و مستقیم رابطه معناداری وجود دارد یعنی، هرچه نگرش مثبت درباره موضوع شهروندی در مربی بیشتر باشد آموزش آن در کلاس نیز بیشتر می‎شود. بین نگرش مربیان به شهروندی و رفتار شهروندی کودکان در کلاس با ضریب همبستگی 576/0 رابطه بالا و مستقیمی وجود دارد بدین معنی که هرچه نگرش مربی نسبت به موضوع شهروندی مثبت‎تر شود، رفتار شهروندی از سوی کودکان کلاس بیشتر بروز پیدا می‎کند. طبق نتایج این تحقیق بین آموزش شهروندی ارائه شده توسط مربی و رفتار شهروندی کودک، با ضریب همبستگی 629/0 رابطه قوی و مستقیمی وجود دارد .یعنی هرچه آموزش شهروندی ارائه شده در کلاس توسط مربی بیشتر شود ، نوآموزان نیز رفتار شهروندی بیشتری از خود نشان می‎دهند‎ .